Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Η ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ



Η Απολλωνία βρίσκεται στα 57 χλμ. από την Θεσσαλονίκη και ιδρύθηκε το 432 π. Χ. όταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Α΄ προέτρεψε τους Χαλκιδείς των παραλίων να αποστατήσουν από τους Αθηναίους, υποδεικνύοντάς τους την Απολλωνία για να κατοικήσουν. Το όνομά της δόθηκε προς τιμή του θεού Απόλλωνα για το λόγο αυτό την πόλη κοσμούσε επιβλητικός ναός του Απόλλωνα. Η περιοχή ήταν ιδιαίτερα σημαντική ιδίως από στρατιωτικής πλευράς κάτι που επιβεβαιώνεται τόσο κατά τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους, όσο και κατά την εποχή της τουρκοκρατίας. Άλλη ονομασία που αποδόθηκε στην Απολλωνία στις αρχές του 20ου αιώνα ήταν Παζαρούδα, εξαιτίας ενός παζαριού που γινόταν το καλοκαίρι από την εποχή της τουρκοκρατίας και το οποίο κρατούσε 15 ημέρες.

Στην Απολλωνία βρίσκεται το Βήμα του Αποστόλου Παύλου: Ο Απόστολος Παύλος με τον Σίλα και τον Τιμόθεο πέρασαν από την πόλη κατευθυνόμενοι στην Θεσσαλονίκη μέσω της Εγνατίας οδού, "διοδεύσαντες δε την Αμφίπολιν και την Απολλωνίαν ήλθον εις Θεσσαλονίκην" (Πράξεις 17:1- Καινή Διαθήκη).
Δεν έχουμε ξεκάθαρες πληροφορίες από την Καινή Διαθήκη για πιθανό κήρυγμα του αποστόλου Παύλου και για ίδρυση εκκλησίας στην πόλη. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι πιθανό ο απ. Παύλος να κήρυξε και να δημιούργησε την πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Απολλωνία όπως και στην Αμφίπολη.
Η προφορική τοπική παράδοση συνδέει έναν τόπο, έναν απλό βράχο έξω από το σημερινό χωριό, απέναντι από τον οποίο σώζεται σήμερα ένα τουρκικό λουτρό, με το βήμα από όπου κήρυξε ο απ. Παύλος το Ευαγγέλιο κατά την διάρκεια της παραμονής του εκεί.
Πηγή: http://www.jesuslovesyou.gr/Biblical_Greece/GR/Apollonia.htm

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟ, ΒΙΝΤΕΟ Νο 1

Στις 16 Οκτωβρίου 2007 επισκεφτήκαμε το Κάστρο της Ρεντίνας. Εκεί είχαμε την εξαιρετική τύχη να συναντήσουμε τον καθηγητή Μουτσόπουλο και να ξεναγηθούμε από τον ίδιο. Ο κος Μουτσόπουλος μας μίλησε για την περιοχή και την ανασκαφή, τονίζοντας ότι "όλα αυτά μας ανήκουν, και έχουμε το βαρύ φορτίο να τα διατηρήσουμε". Μέσα από τις πολύτιμες πληροφορίες που μας έδωσε μας βοήθησε να βρούμε απάντηση στην ερώτηση που του θέσαμε "Πώς Ο Οικισμός της Ρεντίνας, Η Αρέθουσα, Το Μόδι, Το Βήμα του Αποστόλου Παύλου, Τα Τείχη της Απολλωνίας αποδεικνύουν πώς είμαστε υπερήφανοι σαν Έλληνες;" Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ακολουθούν 6 μικρά βίντεο. Σε αυτά συγκεντρώσαμε τα πιό σημαντικά που ειπώθηκαν εκείνη την ημέρα.

Ανασκαφική Έρευνα στην Ρεντίνα
Από το έτος 1977 πραγματοποιείται ανασκαφική έρευνα στη Ρεντίνα του Ν. Θεσσαλονίκης με ευθύνη του καθηγητή Ν. Κ. Μουτσόπουλου και υπό την εποπτεία της 9ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.Στην κορυφή ενός φυσικού οχυρού λόφου, που δεσπόζει στο στρατηγικής σημασίας στενό πέρασμα της κοιλάδας του Ρήχιου ποταμού, δεξιά του δρόμου Θεσσαλονίκης-Καβάλας (στο 75ο χλμ), αποκαλύφθηκαν σημαντικά κατάλοιπα ενός βυζαντινού οικισμού: τα εξωτερικά περιμετρικά τείχη, το περιτείχισμα της ακροπόλεως, ναοί, νεκροταφεία, κινστέρνες, μεγάλος αριθμός ιδιωτικών κτηρίων (κατοικιών-εργαστηρίων) καθώς και πλήθος κεραμικών, μεταλλικών και άλλων αντικειμένων.Ο ιστορικός βίος του οικισμού, με βάση τα ευρήματα εκτείνεται από τον 4ο έως τουλάχιστον τον 16ο αιώνα και η μελέτη του συμβάλει τόσο στη γνώση της ιστορίας της περιοχής όσο και στην κατανόηση του χαρακτήρα και του ρόλου των βυζαντινών πολισμάτων-κάστρων της περιφέρειας που διαφοροποιούνται από τα γνωστά μεγάλα κέντρα της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η σχεδόν ολοκληρωτική εγκατάλειψη του οικισμού αμέσως μετά την κατάκτηση της περιοχής από τους Τούρκους ενισχύει τη σημασία του για την ανασκαφική έρευνα και μελέτη. Τα πεπραγμένα της ανασκαφής και τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται σε σειρά τόμων με το γενικό τίτλο "ΡΕΝΤΙΝΑ"



Ο ΟΧΥΡΩΜΕΝΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΡΕΝΤΙΝΑΣ
Στη δυτική είσοδο των Στενών, επάνω στην κορυφή ενός λόφου είχε ανεγερθεί το κάστρο της Ρεντίνας που προστάτευε τον βυζαντινό οικισμό και παράλληλα διαφέντευε την κρίσιμη δίοδο. Για τριάντα – ένα χρόνια ο ομότιμος καθηγητής του Αρχιτεκτονικού Τμήματος της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ν. Κ. Μουτσόπουλος ανασκάπτει στον Οχυρωμένο Βυζαντινό Οικισμό της Ρεντίνας όπου αποκαλύφθηκε το οχυρωματικό σύστημα, το σύστημα υδρεύσεως και η αρχιτεκτονική του βυζαντινού οικισμού.

Πηγές
1. Ν.Κ. Μουτσόπουλος, Ρεντίνα ΙΙ: Το Βυζαντινό Κάστρο της Μυγδονίκης Ρεντίνας. Η οχύρωση και η ύδρευση του οικισμού, Έκδοση Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, Αθήνα 2001
2. Ν.Κ. Μουτσόπουλος, Η θέση της Μυγδονικής Απολλωνίας και η παραλίμνια (;) χάραξη της Εγνατίας Οδού, Έκδοση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Περιοχής 10ης Εδαφικής Περιφέρειας Ν. Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, 1998
3. Φυλλάδιο που διανέμεται στον χώρο της ανασκαφής
ΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΤΕΜΠΗ Ή ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΗΣ ΡΕΝΤΙΝΑΣ
Τα Μακεδονικά Τέμπη ή τα Στενά της Ρεντίνας, όπως αλλιώς αποκαλούνται, βρίσκονται στο ανατολικό άκρο της λίμνης Βόλβης, στο στενό πέρασμα που δημιουργούν οι ακτές της και οι παρυφές του Χολωμόντα και των Κερδυλλίων και καταλήγουν στον Στρυμονικό κόλπο. Αυτό το στενό, αλλά εξαιρετικά ζωτικής σημασίας για την επικοινωνία από τα παλαιότερα χρόνια μέχρι και σήμερα πέρασμα, εξυπηρετούσε στρατεύματα, ταξιδιώτες και εμπόρους από την εποχή της καθόδου του Ξέρξη και του ανταγωνισμού μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών για την κατάκτηση της Αμφίπολης και του χρυσοφόρου Παγγαίου.
Τα Μακεδονικά Τέμπη οφείλουν την ύπαρξή τους στα φυσικά φαινόμενα, και συγκεκριμένα, στα υπερχειλίζοντα νερά της λίμνης που για να βρούνε διέξοδο στο Στρυμονικό κόλπο, τροφοδοτούσαν το ποταμό Ρήχιο και στην πορεία τους -με το πέρασμα των χρόνων- δημιούργησαν αυτή την ειδυλλιακή εικόνα των Μακεδονικών Τεμπών. Η έκτασή τους φτάνει τα 8 χιλιόμετρα. Ανάμεσά τους κυλά ο Ρήχιος ποταμός, τον οποίο κυκλώνουν άγρια βράχια, που περιβάλλονται από πυκνή βλάστηση, και δημιουργεί στις όχθες του ένα ονειρικό παραποτάμιο δάσος. Ήδη από τα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού έχουμε περιγραφή του μαγευτικά ειδυλλιακού τοπίου της κοιλάδας του Ρήχιου ποταμού.
Το δάσος της παραδεισένιας αυτής κοιλάδας, που δικαιολογημένα ανακηρύχτηκε σε Αισθητικό Δάσος, συγκροτείται από αιωνόβια πλατάνια, κρανιές, ιτιές, φράξους, κισσούς, λυγαριές, ιππουρίδες, φτέρες και γαλατσίδες, είδη που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, καθώς πολλά από αυτά χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα είτε για την παραγωγή φαρμάκων είτε για την κατασκευή διαφόρων αντικειμένων. Σ’ αυτό τον επίγειο παράδεισο βρίσκουν καταφύγιο πολλά ζώα του δάσους και πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση, όπως οι σταυραετοί, το ξυλοφάγο σκαθάρι και η σαρκοβόρα μάντις.
Το καταπράσινο φαράγγι των Μακεδονικών Τεμπών οδηγεί στα ίχνη μιας μεσαιωνικής πολιτείας: κάστρο, τείχη, ερείπια βυζαντινού ναού και άλλων κτισμάτων.
Πηγές: Ζ. Τουραλή, Πολιτιστικός Άτλας, Έκδοση της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, Αθήνα 2001 & http://el.wikipedia.org/wiki/