Τα Μακεδονικά Τέμπη ή τα Στενά της Ρεντίνας, όπως αλλιώς αποκαλούνται, βρίσκονται στο ανατολικό άκρο της λίμνης Βόλβης, στο στενό πέρασμα που δημιουργούν οι ακτές της και οι παρυφές του Χολωμόντα και των Κερδυλλίων και καταλήγουν στον Στρυμονικό κόλπο. Αυτό το στενό, αλλά εξαιρετικά ζωτικής σημασίας για την επικοινωνία από τα παλαιότερα χρόνια μέχρι και σήμερα πέρασμα, εξυπηρετούσε στρατεύματα, ταξιδιώτες και εμπόρους από την εποχή της καθόδου του Ξέρξη και του ανταγωνισμού μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών για την κατάκτηση της Αμφίπολης και του χρυσοφόρου Παγγαίου.
Τα Μακεδονικά Τέμπη οφείλουν την ύπαρξή τους στα φυσικά φαινόμενα, και συγκεκριμένα, στα υπερχειλίζοντα νερά της λίμνης που για να βρούνε διέξοδο στο Στρυμονικό κόλπο, τροφοδοτούσαν το ποταμό Ρήχιο και στην πορεία τους -με το πέρασμα των χρόνων- δημιούργησαν αυτή την ειδυλλιακή εικόνα των Μακεδονικών Τεμπών. Η έκτασή τους φτάνει τα 8 χιλιόμετρα. Ανάμεσά τους κυλά ο Ρήχιος ποταμός, τον οποίο κυκλώνουν άγρια βράχια, που περιβάλλονται από πυκνή βλάστηση, και δημιουργεί στις όχθες του ένα ονειρικό παραποτάμιο δάσος. Ήδη από τα χρόνια 
του αυτοκράτορα Ιουστινιανού έχουμε περιγραφή του μαγευτικά ειδυλλιακού τοπίου της κοιλάδας του Ρήχιου ποταμού.
Το δάσος της παραδεισένιας αυτής κοιλάδας, που δικαιολογημένα ανακηρύχτηκε σε Αισθητικό Δάσος, συγκροτείται από αιωνόβια πλατάνια, κρανιές, ιτιές, φράξους, κισσούς, λυγαριές, ιππουρίδες, φτέρες και γαλατσίδες, είδη που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, καθώς πολλά από αυτά χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα είτε για την παραγωγή φαρμάκων είτε για την κατασκευή διαφόρων αντικειμένων. Σ’ αυτό τον επίγειο παράδεισο βρίσκουν καταφύγιο πολλά ζώα του δάσους και πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση, όπως οι σταυραετοί, το ξυλοφάγο σκαθάρι και η σαρκοβόρα μάντις.
Το καταπράσινο φαράγγι των Μακεδονικών Τεμπών οδηγεί στα ίχνη μιας μεσαιωνικής πολιτείας: κάστρο, τείχη, ερείπια βυζαντινού ναού και άλλων κτισμάτων.
του αυτοκράτορα Ιουστινιανού έχουμε περιγραφή του μαγευτικά ειδυλλιακού τοπίου της κοιλάδας του Ρήχιου ποταμού.Το δάσος της παραδεισένιας αυτής κοιλάδας, που δικαιολογημένα ανακηρύχτηκε σε Αισθητικό Δάσος, συγκροτείται από αιωνόβια πλατάνια, κρανιές, ιτιές, φράξους, κισσούς, λυγαριές, ιππουρίδες, φτέρες και γαλατσίδες, είδη που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, καθώς πολλά από αυτά χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα είτε για την παραγωγή φαρμάκων είτε για την κατασκευή διαφόρων αντικειμένων. Σ’ αυτό τον επίγειο παράδεισο βρίσκουν καταφύγιο πολλά ζώα του δάσους και πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση, όπως οι σταυραετοί, το ξυλοφάγο σκαθάρι και η σαρκοβόρα μάντις.
Το καταπράσινο φαράγγι των Μακεδονικών Τεμπών οδηγεί στα ίχνη μιας μεσαιωνικής πολιτείας: κάστρο, τείχη, ερείπια βυζαντινού ναού και άλλων κτισμάτων.
Πηγές: Ζ. Τουραλή, Πολιτιστικός Άτλας, Έκδοση της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, Αθήνα 2001 & http://el.wikipedia.org/wiki/ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου